Waarom hebben medewerkers van Bravoo het naar hun zin in hun werk? Dat heeft in ieder geval te maken met het besef dat ze bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen. Dat zal elders niet veel anders zijn. Wat vooral het verschil maakt, is dat ze zich thuis voelen op de school en in het team, dat ze de samenwerking met collega’s waarderen en dat ze ruimte krijgen voor persoonlijke groei en ontwikkeling. Noortje van Dongen is werkzaam op basisschool Villa Vlinderhof in Waalwijk, deels als leerkracht in groep zes en deels als bouwcoördinator van groep drie, vier, vijf en zes. Het verhaal van Noortje is een verhaal over toewijding en ambitie, maar ook over haar groeiend inzicht in haar persoonlijk leiderschap en oog voor het grotere plaatje.
Laten we beginnen bij het begin. Hoe heb je jouw eigen schooltijd ervaren?
Noortje: ‘Ik ging graag naar school. Vond leren leuk en nog steeds. Ik herinner me nog altijd een bijzondere leerkracht aan het einde van mijn basisschoolperiode.
Een leerkracht die je het gevoel gaf dat je werd gezien, ook als je wat minder op de voorgrond was. Ik ben geboren in Waspik, een klein dorp, dus dat zal vast meegespeeld hebben in de betrokkenheid die ik ervoer. Die leerkracht was op de hoogte van belangrijke levensmomenten en informeerde hoe het met iedereen was. Dat vond ik altijd heel bijzonder. Toen dacht ik, als ik later leerkracht ben, dan wil ik heel graag dat de kinderen die bij mij in de klas hebben gezeten, ook positieve herinneringen aan mij en de tijd die ze bij mij in de klas zaten hebben.’
Ik ben echt opgegroeid op het water, tussen de boten. Mijn ouders hebben een haven. Ze lieten mij de keuze welke opleiding of carrière ik wilde. In eerste instantie wilde ik kinderarts worden, maar ik had al snel door dat mijn kennis van natuur- en scheikunde net wat tekort schoot, hoe gedreven ik ook was. En ik wilde ook nog wel een leven naast de studie behouden. Uiteindelijk kreeg ik de suggestie van familie en vrienden om een baan in het onderwijs te overwegen. Na een paar keer in een klas mee te hebben gekeken, heb ik me ingeschreven op de Pabo. Op dat moment besefte ik ook hoe waardevol het is als iemand een zaadje plant dat later tot bloei kan komen. Dat je op een spoor gebracht kan worden dat echt bij je past. Op mijn stage adressen had ik het enorm naar mijn zin. Ik kon onder andere 10 weken op een school op Curaçao stage lopen. Daarnaast liep ik stage op een school voor speciaal basisonderwijs. Die ervaringen waren heel leerzaam. Ik heb uiteindelijk de Pabo in 3,5 jaar tijd afgerond.
Ik ben iemand die veel dingen leuk vindt. Dat heeft voor- en nadelen. Ik ben enthousiast en doelgericht en houd niet van ‘copy paste’. Ik vind het leuk om nieuwe mogelijkheden te ontdekken, om in ontwikkeling te blijven. Dat ik alweer 10 jaar bij Bravoo werk zegt iets over het feit dat het werk nog steeds nieuwe uitdagingen heb. Toen ik na mijn afstuderen ging solliciteren, lagen de banen niet voor het oprapen. Ik heb echt 50 sollicitatiebrieven geschreven en sommige brieven bracht ik persoonlijk weg. In de meeste gevallen kreeg ik het antwoord dat ze helaas geen vacatures hadden. Alleen op Villa Vlinderhof mocht ik op gesprek komen. Een paar dagen later werd ik al gebeld voor een tweede gesprek. Toen bleek dat ik al meteen een eigen klas kreeg. Dat had ik niet verwacht. Net voor de periode van Covid vroegen ze me of ik iemand in het MT wilde vervangen. Het begon vooral als ‘wat dingen regelen’, maar dit werd door de komst van Corona ineens crisismanagement, organiseren en improviseren, iedereen motiveren om er het beste van te maken. Hoe pittig het ook was, ik merkte dat ik hier ook heel veel energie van kreeg. Zo kwam het dat ik naast mijn baan als leerkracht ook bouwcoördinator werd.
Bravoo als werkgever heb ik pas later leren kennen. Vooral nu in mijn rol als bouwcoördinator zie ik veel meer hoe allerlei ontwikkelingen op de scholen met elkaar samenhangen. Het zoeken naar verbinding, echt oog hebben voor mensen en ruimte voor persoonlijke en professionele ontwikkeling zijn voor mij kenmerkend voor Bravoo. Wat ik goed vind, is dat de expertise die er op de scholen aanwezig is, steeds meer wordt gedeeld. Niet alleen in de vorm van studiedagen, maar ook in de zogenoemde ontwikkelcampus. Werknemers krijgen zo de gelegenheid om zichzelf op allerlei gebieden te ontwikkelen. Er zijn verschillende onderwerpen waar je op kunt inschrijven. Zo heb ik zelf een NLP cursus gevolgd. Dat heeft me veel gebracht, waaronder gesprekstechnieken en inzicht in de ander. Het is mooi dat je de tijd kunt nemen om naast je primaire taken nu en dan even stil te staan bij je eigen drijfveren en ambities. Als we verder willen professionaliseren, denk ik dat het goed is om veel verschillende persoonlijkheden en kwaliteiten in huis te hebben. Dat versterkt elkaar. Mensen uit andere sectoren kunnen bijvoorbeeld een stukje zakelijkheid toevoegen, waar we van kunnen leren.
Waar ik energie van krijg als leerkracht, dat zijn echt de kinderen. Ik word er blij van als kinderen ervaren dat ze iets kunnen. Dat kan op cognitief vlak zijn of op sociaal-emotioneel vlak. Als ik zie dat een kind best wat hobbels heeft moeten overwinnen om ergens te komen en dat ook ouders positieve verandering zien, ja, dat vind ik gewoon het allermooiste wat er is. Het gaat er niet om dat kinderen uitstromen naar het hoogste niveau, het gaat erom dat ze uitstromen naar het niveau dat bij hen past. Het gaat voor mij om talent zien en ontwikkelen. Dat is soms behoorlijk intensief werken. Het juiste zaadje planten, zodat het kan gaan groeien. Daar is tijd voor nodig en veiligheid. Als leerkracht heb je bepaalde doelen waar je graag naartoe wil werken met je klas. De kunst is om de juiste interventies in te zetten, zodat kinderen gemotiveerd worden om te leren. We besteden naast de cognitieve vakken ook bijvoorbeeld tijd aan burgerschap. Dat gaat om kennismaking met andere culturen, maar ook om je mening durven geven en jezelf mogen zijn. We haken aan op actuele onderwerpen en gaan daarover met kinderen in gesprek. Kinderen leren dat ze zich moeten uiten, dat ze hun gevoelens en gedachten mogen delen. We hebben op school beschreven wat we kinderen willen meegeven en hoe we dat gaan doen.
Wat voor mij een goed inzicht was, is dat crisissituaties je ook verder brengen. Dat was zo tijdens covid, maar het speelt op allerlei manieren. Zo kreeg ik in het verleden te maken met pestgedrag in de groep. Daarover voerden we gesprekken met ouders en dat was best pittig. Zeker omdat ik toen nog niet zo lang voor de klas stond.
Uiteindelijk hebben die gesprekken ertoe geleid dat we een heel traject hebben opgezet voor sociaal-emotioneel welbevinden en gedrag. Vanuit de worsteling ontstond een oplossing. Dat heeft me geleerd dat je soms door een diepe leerkuil moet om samen verder te komen.
Vooral door met mensen in gesprek te gaan over wat ze voelen. Waarom vinden ze iets op dat moment lastig of waarom zien ze op dat moment beren op de weg en waar kan ik eventueel mee helpen? Wat hebben ze nodig? Ik heb geleerd dat het heel belangrijk is om aandacht voor ieders eigenheid en motieven te hebben. Doe je dat niet, dan gaat die verandering er ook niet komen. Het is ook belangrijk dat iedereen het nut ervan in ziet. Het moet iets opleveren voor iedereen uiteindelijk.
Voor mij draait het erom dat we het samen doen, dat we het samen goed neerzetten. We zijn nu bijvoorbeeld bezig om ouders meer bij de school te betrekken. Daar is een ontwikkelteam voor opgezet, met zowel leerkrachten als management leden en ouders. We verkennen waar ouders behoefte aan hebben en waar de school behoefte aan heeft en hoe we elkaar daarin kunnen vinden en versterken.
Onlangs ben ik gestart in de audit werkgroep van Bravoo. Daarbij bezoeken we andere scholen en geven we feedback op wat we hebben gelezen, gezien en gehoord. Die interne audits vind ik een heel mooi initiatief. Het laat ook zien dat we samen Bravoo zijn en dat we elkaar verder willen helpen. Ik zie het als een cadeautje, om zoveel scholen te mogen ontdekken. Het is tof dat je op andere scholen zaken ziet waar je zelf ook je voordeel mee kan doen. Het is maar één dag, maar het levert voor iedereen iets op.
Van tevoren is er een documenten analyse en de dag zelf heb je allerlei klassenbezoeken en gesprekken. Zo krijg je een beeld krijgt bij die school en kun je de school ook voorzien van feedback. Met alle indrukken en input is het wel zaak om te blijven focussen op de eigen koers. Waar staan wij als school voor en wat past bij onze school?
Een volgende stap die we bij Bravoo willen zetten, is dat we nog meer gebruik gaan maken van elkaars expertise.
Ik kijk graag of we de dingen die we doen, effectiever kunnen maken. Welke kansen zijn er om door te blijven ontwikkelen. Dat is een continu proces. Het zou fijn zou zijn als we binnen Bravoo nog meer eenheid creëren, dat we gemakkelijker verbindingen kunnen maken tussen de scholen. Ik denk geregeld hoe tof het zou zijn om dat wat je leert ook aan andere leerkrachten te laten zien. Dat kan door het stimuleren van collegiale consultatie bijvoorbeeld.
In ieder geval omdat we benadrukken dat iedereen gelijkwaardig is en dat er aandacht is voor verschillen. Ik denk dat een openbare school heel erg open staat voor alles en dus niet gericht op een bepaalde geloofsovertuiging. Je leert dat er verschillen in de wereld zijn en in de klas. Het is mooi om kinderen te laten ervaren dat ze samen opgroeien in zo’n openbare school. Het is verrijkend om ook de andere kant van een verhaal te belichten. Ze zeggen bij VOSABB niet voor niets, waar verhalen samenkomen. Als je onderwerpen vanuit meerdere kanten belicht, kun je betere keuzes maken. Het gaat erom dat je erachter komt wat jij belangrijk vindt en niet wat de omgeving belangrijk vindt.
Als je iemand bent die graag iets voor kinderen wil betekenen, dan is het onderwijs, als je het mij vraagt het allermooiste wat er is. Je kunt kinderen zoveel meegeven en je bent van grote betekenis voor kinderen en hun ouders. Veel mensen weten inmiddels dat een leerkracht veel meer doet dan kinderen taal- en rekenvaardigheden bijbrengen. Het gaat om de hele ontwikkeling van het kind.
Omdat we een stichting zijn die altijd in ontwikkeling is en dus niet stilstaat. We geven mensen kansen, denken mee vanuit verschillende optieken en betrekken iedereen bij wezenlijke keuzes voor de toekomst. Een voorbeeld hiervan is de vormgeving van het koersplan, waarvoor op voorhand input is gevraagd vanuit iedereen die verbonden is aan de stichting.
Kom gewoon een keer in de klas kijken hoe leuk het is en hoeveel energie je ervan krijgt als je een dag voor de klas staat. Leraren zijn over het algemeen trots op wat ze doen en laten je graag zien en horen wat hen drijft. Misschien dat je dan ook overtuigd wordt om bij ons te komen werken.
